5846 SAYILI FİKİR VE SANAT ESERLERİ KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TASLAĞI

Haber Tarihi: 05.03.2012

MADDE 1- 5/12/1951 tarihli ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununun 1/B maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 1/B-  Bu Kanunda geçen tanımlardan;

a) Alan Adı: İnternet ortamında bağımsız bir otorite veya kontrol alanını tanımlayan dizini,

b) Alan Adı Sistem Sunucusu: Alan adıyla ilişkili internet protokol adresini sağlamak üzere kullanılan bir sunucuyu veya başka düzeneği,

c) Bağlantılı haklar: İcracı sanatçılar, fonogram yapımcıları, film yapımcıları ve radyo televizyon kuruluşlarının sahip oldukları hakları,

d) Bakanlık: Kültür ve Turizm Bakanlığını,

e) Eser: Sahibinin hususiyetini taşıyan ve ilim ve edebiyat, musiki, güzel sanatlar veya görsel-işitsel eser olarak sayılan her nevi fikir ve sanat mahsullerini,

f) Eser sahibi: Eseri meydana getiren kişiyi,

g) Film yapımcısı: Görsel-işitsel eserlerin veya diğer görüntülerin ilk tespitini gerçekleştiren gerçek veya tüzelkişiyi,

h) Fonogram: Görsel-işitsel eserler içindeki ses tespitleri hariç olmak üzere, bir icrada yer alan sesler ile diğer seslerin veya ses temsillerinin tespitini,

i) Fonogram yapımcısı: Bir icrada yer alan seslerin veya diğer seslerin veya ses temsillerinin ilk tespitini yapan gerçek veya tüzel kişiyi,

j) Hizmet Sağlayıcı: Dijital biçimde çalışan çevrimiçi iletişimler bakımından, kullanıcının seçtiği içeriğinin değişikliğe uğratılmaksızın kullanıcı tarafından belirlenen noktalar arasında gönderilmesi veya bu noktalardan alınması için iletim, dolaşım veya bağlantı sağlama hizmeti sunan gerçek veya tüzel kişileri,

k) İcracı sanatçı: Eserleri veya folklorik ifadeleri herhangi bir şekilde yorumlayan, tanıtan, anlatan, söyleyen, çalan, oynayan ya da çeşitli biçimlerde icra eden oyuncular, şarkıcılar, müzisyenler, dansçılar ve benzeri kişileri,

l) İşlenme eser: Diğer bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilip de bu esere nispetle müstakil olmayan ve işleyenin hususiyetini taşıyan fikir ve sanat mahsullerini,

m) Ödünç verme: Eser, icra ve yapımların asıl ve çoğaltılmış nüshalarının doğrudan veya dolaylı ekonomik veya ticari menfaat sağlama amacı taşımaksızın kamuya açık kuruluşlar aracılığıyla belirli bir süre için kamunun kullanımına sunulmasını,

n) Teknolojik önlemler: Normal işleyiş sürecinde, eser, icra, fonogram, yapım ve yayınlara ilişkin olarak hak sahipleri tarafından izin verilmeyen kullanımları engellemek veya sınırlamak üzere tasarlanan her türlü teknoloji, program, yazılım, araç veya aksamları,

o) Tespit: Seslerin, ses temsillerinin veya görüntülerin bir cihaz aracılığıyla algılanabilecekleri, çoğaltılabilecekleri veya iletilebilecekleri şekilde cisimlendirilmesini,

p) Uydu yoluyla umuma iletim: Program taşıyan sinyallerin umuma iletilmek amacıyla, yayın kuruluşunun denetimi ve sorumluluğu altında, uyduya ve oradan yeryüzüne ulaşacak şekilde kesintisiz bir iletim zincirine verilmesini,

q) Veri tabanı: Sistematik veya metodik bir şekilde düzenlenen ve elektronik bir vasıtayla ya da diğer yollarla bireysel olarak erişilebilir bağımsız eser, veri veya diğer materyallerden oluşan derlemeleri,

r) Yayımcı: Hak sahiplerinden mali hakları devralmak suretiyle süreli olmayan yayınları yayanlar veya umuma iletenleri,

s) Yeniden iletim: Uydu da dâhil olmak üzere telli veya telsiz vasıtalarla gerçekleşen program yayınlarının, kamuya sunulması amacıyla, kablo ya da mikro dalga sistemi de dâhil olmak üzere işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla değişiklik ve kesintiye uğratılmaksızın eş zamanlı olarak yeniden iletilmesini,

ifade eder.”

MADDE 2- 5846 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“1. Herhangi bir şekilde dil ve yazı ile ifade olunan eserler, her biçim altında ifade edilen bilgisayar programları ve ileriki aşamalarda bilgisayar programı oluşmasını sağlayacak nitelikteki hazırlık tasarım çalışmaları;”

MADDE 3-5846 sayılı Kanunun 5 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“IV- Görsel- işitsel eserler

MADDE 5- Görsel-işitsel eserler her nevi bedii, ilmi, öğretici veya teknik mahiyette olan veya günlük olayları tespit eden filmler veya sinema sanatına özgü dil ve yöntemler ile meydana getirilen belgesel, kurgu, animasyon ve benzeri türlerde, konulu veya konusuz, uzun veya kısa metrajlı,  tespit edildiği materyale bakılmaksızın elektronik veya mekanik veya benzeri araçlarla gösterilebilen, sesli veya sessiz, birbiriyle ilişkili hareketli görüntüler dizisidir.”

MADDE 4-5846 sayılı Kanunun  6 ncı maddesinin başlığı ve birinci fıkrasının onbirinci bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddenin ikinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“C -İŞLENMELER”

“11. İçeriği oluşturan unsurlar üzerindeki haklar saklı kalmak kaydıyla, içeriklerinin seçilişi veya düzenlenişi itibariyle eser sahibinin/yapımcısının hususiyetini taşıyan veri tabanları,”

“Veri tabanlarına sağlanan koruma, veri tabanının içeriğini oluşturan eser, veri ve materyaller ile veri tabanının hazırlanmasında veya işletilmesinde kullanılan bilgisayar programlarını kapsayacak şekilde genişletilemez.”

MADDE 5- 5846 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Eserinin sahibi olarak adını veya bunun yerine tanınmış müstear adını eserin üzerinde kullanan kimse, aksi sabit oluncaya kadar o eserin sahibi sayılır.”

MADDE 6- 5846 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin başlığı ve birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“II- Sahibinin adı belirtilmeyen veya sahibi bilinmeyen eserlerde:

MADDE 12 –. “Yayımlanmış olan bir eserin sahibi 11 inci maddeye göre belli olmadıkça, kaynak kişi ve derleyen birlikte, bunların belli olmaması durumunda yayımlayan ve o da belli değilse çoğaltanın eserin kullanımından kaynaklı olarak adil bir bedel talep etme hakkı vardır. ”

MADDE 7- 5846 sayılı Kanunun 19 uncu maddesinin son fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“Eser sahibine, eser sahibi ölmüşse mirasçılarına ulaşılamayan yayımlanmış bir eseri kullanmak isteyenler, ulusal bir gazetede bir ay ara ile iki defa ilân verip hak sahiplerini son ilândan başlayarak en geç bir ay içinde eser sahipliği veya mirasçılık sıfatlarını bildirmeye çağırdığına ilişkin gazete kayıtları ile birlikte ortak lisanslama birimine  başvurur. Başvuru üzerine ortak lisanslama birimi, eser sahibinin herhangi bir meslek birliğine üye olup olmadığına ilişkin inceleme yapar ve  esere ilişkin bilgileri internet sitesinde bir ay süreyle yayınlar. Bu süre içinde herhangi bir hak sahibine ulaşılamaması halinde ortak lisanslama birimi, eser üzerindeki mali hakları kullandırmaya yetkili olur.

Ortak lisanslama birimince belirlenen ve kullanıcılar tarafından kullanım bedeli olarak ödenen tutarlar, ortak lisanslama birimi hesabında 5 yıl süreyle bekletilir. Bu süre içerisinde hak sahipleri tarafından herhangi bir başvuru olması durumunda söz konusu bedel hak sahiplerine ödenir. 5 yıl süre içerisinde hak sahipleri tarafından herhangi bir başvuru olmaması halinde hesapta toplanan miktar fikri mülkiyet sisteminin güçlendirilmesi ve ihtiyaç sahibi sanatçılara mali destek sağlanması amaçlarıyla kullanmak üzere ilgili alan telif  birliklerine aktarılır.”

MADDE 8– 5846 sayılı Kanunun 23 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 23- Bir eserin aslını veya çoğaltılmış nüshalarını, kiralamak, ödünç vermek, satışa çıkarmak veya diğer yollarla dağıtmak hakkı münhasıran eser sahibine aittir.

Eser sahibinin izniyle yurt dışında çoğaltılmış nüshaların yurt içine getirilmesi ve bunlardan yayma yoluyla faydalanma hakkı münhasıran eser sahibine aittir. Yurt dışında çoğaltılmış nüshalar her ne surette olursa olsun eser sahibinin ve/veya eser sahibinin iznini haiz yayma hakkı sahibinin izni olmaksızın ithal edilemez. Kiralama ve ödünç verme yetkisi eser sahibinde kalmak kaydıyla, belirli nüshaların hak sahibinin yayma hakkını kullanması sonucu mülkiyeti devredilerek ülke sınırları içinde ilk satışı veya dağıtımı yapıldıktan sonra bunların ülke içinde yeniden satışı eser sahibine tanınan yayma hakkını ihlal etmez.

Eser sahibinin bir fonogram veya filmin asıl veya çoğaltılmış nüshaları üzerindeki kiralama hakkını fonogram yapımcısına veya film yapımcısına devretmesi veya bu hakkı kullanma salahiyetini vermesi halinde dahi eser sahibi kiralamadan doğan uygun bedel talep etme hakkına sahiptir. Eser sahibi kiralamadan doğan uygun bedel talep etme hakkından feragat edemez.

Bir eserin veya çoğaltılmış nüshalarının kiralanması veya ödünç verilmesi şeklinde yayılması, eser sahibinin çoğaltma hakkına zarar verecek şekilde, eserin yaygın kopyalanmasına yol açamaz. Kiralama ve ödünç verme hakkı mimari eserler ile uygulamalı sanat eserlerine uygulanmaz.”

MADDE 9- 5846 sayılı Kanunun 25 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Bir eserin, radyo-televizyon, uydu ve kablo gibi telli veya telsiz yayın yapan kuruluşlar vasıtasıyla veya dijital iletim de dahil olmak üzere işaret, ses ve/veya görüntü nakline yarayan araçlarla yayınlanması ve yeniden iletilmesi suretiyle umuma iletilmesi hakkı münhasıran eser sahibine aittir.”

MADDE 10– 5846 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

“5. Ödünç Verme

MADDE 34/A- Bir eserin aslı veya çoğaltılmış nüshalarının kütüphaneler tarafından ödünç verilmesi, hak sahiplerine uygun bir bedel ödenmesi koşuluyla serbesttir. Bu fıkra bilgisayar programlarının ödünç verilmesi bakımından uygulanmaz.”

“6.  Arşiv amaçlı çoğaltım ve kullanım

MADDE 34/B- Doğrudan veya dolaylı olarak ekonomik veya ticari bir amaç güdülmeksizin bir eserin arşivlenmek amacıyla kamuya açık kütüphaneler, müzeler, eğitim kurumları ile arşivler tarafından dijital ortama aktarılarak veya başka teknik yöntemlerle çoğaltılması serbesttir.

Bu yolla oluşturulan dijital arşivler kütüphane, müze, eğitim kurumu veya arşivlere tahsis edilen bina ve eklentileri içinde, eğitim ve araştırma amacıyla kamunun kullanımına sunulabilir.”

MADDE 11- 5846 sayılı Kanunun 38 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“1.Şahsi kullanım amacıyla çoğaltım

MADDE 38– Eserlerin gerçek kişiler tarafından doğrudan veya dolaylı olarak ticari amaç güdülmeksizin şahsen kullanım amacıyla çoğaltılması serbesttir. Bu fıkra bilgisayar programları, elektronik veri tabanları ve mimari eserler için uygulanmaz.

Her türlü boş video kaseti, ses kaseti, bilgisayar disketi, CD, DVD gibi taşıyıcı materyaller ile fikir ve sanat eserlerinin çoğaltılmasına yarayan her türlü teknik cihazı ticari amaçlı imal veya ithal eden gerçek ve tüzel kişiler imalat veya ithalat bedeli üzerinden yüzde üçü geçmemek üzere Bakanlar Kurulu Kararı ile belirlenecek orandaki miktarı keserek bir ay içinde topladıkları meblağı, “şahsi kullanım bedeli” olarak sonraki ayın en geç ortasına kadar Bakanlık adına açılacak özel hesaba yatırmakla yükümlüdürler. Özel hesapta toplanan bu tutarın %30’u üyelerine dağıtılmak üzere ilgili sektör ortak lisanslama birimine verilir. Bu oranı arttırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Ortak lisanslama birimine aktarılan tutardan sonra bu hesapta kalan miktar fikrî mülkiyet sisteminin güçlendirilmesi ile kültürel ve sanatsal faaliyetlerin yürütülmesi amacıyla Bakanlıkça kullanılır. Bu hesapta kalan miktarın dağıtımı ve kullanımına ilişkin usul ve esaslar Kültür ve Turizm Bakanlığınca çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir.”

MADDE 12-  5846 sayılı Kanunun 38 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir:

“2. Geçici çoğaltım

MADDE 38/A- (1) Teknolojik bir işlem sürecinin ayrılmaz ve esaslı parçası olup tek amacı bir fikir ve sanat eserinin hukuka uygun kullanımını veya bir ağ içerisinde üçüncü kişilere iletimini sağlamak olan ve bağımsız bir ekonomik değer taşımayan geçici veya arızi nitelikteki çoğaltmalar serbesttir.

“3. Bilgisayar programları

MADDE 38/B– Sözleşmede aksi öngörülmedikçe hata düzeltme de dahil, bilgisayar programının düşünüldüğü amaca uygun kullanımı için gerekli olduğu durumda, bilgisayar programının onu hukuki yollardan edinen kişi tarafından çoğaltılması ve işlenmesi serbesttir.

Bilgisayar programını yasal yollardan edinen kişinin programı yüklemesi, çalıştırması ve hataları düzeltmesi sözleşme ile önlenemez. Bilgisayar programının kullanımı için gerekli olduğu sürece, bilgisayar programını kullanma hakkına sahip kişinin bir adet yedekleme kopyası yapması sözleşme ile önlenemez.

Bilgisayar programının kullanım hakkına sahip kişinin yapmaya hak kazandığı bilgisayar programının yüklenmesi, görüntülenmesi, çalıştırılması, iletilmesi veya depolanması fiillerini ifa ettiği sırada, bilgisayar programının herhangi bir öğesi altında yatan düşünce ve ilkeleri belirlemek amacı ile programın işleyişini gözlemlemesi, tetkik etmesi ve sınaması serbesttir.

Bağımsız yaratılmış bir bilgisayar programı ile diğer programların ara işlerliğini gerçekleştirmek üzere gerekli bilgileri elde etmek için, bilgisayar programının çoğaltılması ve işlenmesi anlamında kod'un çoğaltılmasının ve kod formunun çevirisinin de zorunlu olduğu durumlarda, bu fiillerin ifası aşağıdaki şartların karşılanması halinde serbesttir:

a) Bu fiillerin, ruhsat sahibi veya bir bilgisayar programının kopyasını kullanma hakkı sahibi diğer bir kişi tarafından veya onların adına bunu yapmaya yetkili kişi tarafından ifa edilmesi,

b) Araişlerliği gerçekleştirmek için gerekli bilginin, (a) bendinde belirtilen kişilerin kullanımlarına sunulmaması,

c) Bu fiillerin, araişlerliği gerçekleştirmek için gereken program parçaları ile sınırlı olması.

Yukarıdaki fıkra hükümleri, onun uygulanması ile elde edilen bilgilerin;

a) Bağımsız yaratılmış bilgisayar programının araişlerliğini gerçekleştirmenin dışında diğer amaçlar için kullanılmasına,

b) Bağımsız yaratılmış bilgisayar programının araişlerliği için gerekli olduğu durumlar dışında başkalarına verilmesine,

c) İfade ediliş bakımından esastan benzer bir bilgisayar programının geliştirilmesi, üretilmesi veya pazarlanması veya fikri hakları ihlal eden herhangi diğer bir fiil için kullanılmasına,

izin vermez.”

“4. Veri tabanları

MADDE 38/C- Veri tabanı ya da kopyasının yasal kullanıcısının, veri tabanının içeriğine ulaşmak veya veri tabanının normal kullanımı için gerekli olan eylemlerden herhangi birini eser sahibinden izin almaksızın gerçekleştirmesi serbesttir. Yasal kullanıcının, veri tabanının yalnızca bir kısmını kullanma yetkisine sahip olduğu hallerde bu hüküm sadece söz konusu kısım ile ilgili olarak geçerlidir. Bu maddenin aksini öngören her türlü sözleşme hükmü geçersizdir.”

MADDE 13- 5846 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir:

“IV. Tahditlerin ve teknolojik önlemlerin sınırı

1. Tahditlerin sınırı

MADDE 40/A- Bu kanunda öngörülen tahditlerin uygulanması, eserlerden normal şekilde yararlanmaya aykırı olmamak ve hak sahibinin meşru menfaatlerine makul sayılamayacak şekilde zarar vermemek koşuluyla mümkündür.”

“2. Teknolojik önlemlerin sınırı

MADDE 40/B- Kanunun 40/A maddesi hükümleri saklı kalmak kaydıyla teknolojik önlemlerin 30, 33, 34/B, 37 maddeleri ile Ek Madde 11’de öngörülen tahditlerin uygulanmasında engel teşkil etmesi halinde hak sahipleri, kullanıcıların söz konusu maddelerde  öngörülen tahditlerden yararlanmasını temin eden tedbirleri almakla yükümlüdürler.

Bu hüküm, bireylerin kendi seçtikleri yer ve zamanda erişimini sağlayacak şekilde kamuya sunulan eser, icra, fonogram, yapım ve yayınlar ile bilgisayar programları için uygulanmaz.”

MADDE 14- 5846 sayılı Kanunun 41 inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 15- 5846 sayılı Kanunun 42 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“1. Telif birliklerinin kurulması

MADDE 42 – Eser sahipleri, bağlantılı hak sahipleri ve yayımcılar bu Kanun ile tanınmış hakların idaresini ve takibini, ihlallerin idari, hukuki ve cezai usullerle önlenmesini, durdurulmasını, düzeltilmesini, alınacak ücretlerin tahsilini ve hak sahiplerine dağıtımını sağlamak üzere, ilim-edebiyat, müzik, görsel-işitsel, güzel sanatlar ve yayıncılık sektörlerinde, bu madde uyarınca belirlenecek alanlarda telif birliği kurabilirler.

Eser sahipleri ve icracı sanatçılar bakımından zorunlu organlarının asıl üye sayısının dört katı kadar; yapımcılar, radyo-televizyon kuruluşları ve yayımcılar bakımından bu organların asıl üye sayısının iki katı kadar üye olma niteliklerini taşıyan gerçek veya tüzel kişiler tüzüklerini hazırlamak suretiyle, kuruluş ve faaliyet izni almak üzere Bakanlığa başvurur. Aynı alanda, başka bir telif birliğinin kurulabilmesi için, yukarıda zikredilen kurucu üye sayılarından ve o alanda kurulmuş en fazla üyesi olan telif birliğinin üye tam sayısından az olmamak kaydıyla üye olma niteliklerini taşıyan gerçek veya tüzel kişiler kuruluş ve faaliyet izni almak üzere Bakanlığa başvurur. Bakanlık gerekli incelemeyi yaptıktan sonra telif birliğine kuruluş ve faaliyet izni verir. Aynı alanda kurulmuş telif birliğinin olması halinde Bakanlık, telif birliğinin kurulmasının eser sahipleri, bağlantılı hak sahipleri ve yayımcıların haklarının takibi bakımından zaruri olması halinde kuruluş ve faaliyet izni verir. Telif birliklerinin tüzükleri ve tüzük değişiklikleri bu Kanun ve ilgili mevzuata uygunluğu açısından değerlendirilmek üzere Bakanlığın onayına sunulur. Tüzükler ve tüzük değişiklikleri Bakanlığın onayından sonra yürürlüğe girer.

Her birlik ihtiyaçları doğrultusunda şubeler açarak çalışabilir. Aynı alanda veya sektörde faaliyet gösteren telif birlikleri bu Kanunun uygulanması ile ilgili iş ve işlemlerde birlikte hareket edebilir. Telif birlikleri, temsil ettikleri hakların takibi ve diğer iş ve işlemlere ilişkin olarak yurt dışındaki aynı amaçlı kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapabilir.

Aynı sektörde kurulmuş telif birlikleri bu Kanunun 43/B maddesinde belirtilen hakların takibi ve bu haklara ilişkin yasal takipleri gerçekleştirmek üzere bir ortak lisanslama birimi oluştururlar. Ortak lisanslama birimlerinin oluşumu ve işleyişine ilişkin esaslar ilgili sektör telif birliklerinin tamamının katılımıyla yapılacak bir protokol ile belirlenir; protokol Bakanlık onayından sonra geçerlilik kazanır. Protokolün Bakanlıkça onaylanmaması veya ilgili telif birlikleri arasında protokole ilişkin anlaşma sağlanamaması halinde ortak lisanslama birimi bu madde uyarınca çıkarılacak Yönetmelikte belirlenen esaslara göre Bakanlıkça oluşturulur.

Telif birlikleri, özel hukuka tabi tüzel kişilerdir. Üyeleri sermaye koymak, kar ve zarara, hukuki mesuliyete iştirak etmekle yükümlü tutulamazlar.

Telif birlikleri, her dört yılda bir olağan, her iki yılda bir mali genel kurulu toplamakla yükümlüdür. Yönetim kurulu üyeleri üst üste iki olağan genel kurul döneminden fazla seçilemezler. Telif birlikleri, eser, icra, fonogram, yapım ve yayın sayıları, çoğaltım adedi ve hak ettikleri telif bedelleri gibi ölçütler çerçevesinde üyelerinin zorunlu ve ihtiyari organlarına üye seçme, seçilme ve genel kurulda oy kullanma haklarının farklılaştırılması hususunda adil ve orantılı bir temsili sağlayacak şekilde düzenleme yapar. Zorunlu organlarda görev yapmak üzere seçilen üyeler, bu organlarda alınan kararlarda eşit oy hakkına sahiptir.

Bu Kanunda hüküm bulunmayan hallerde 04/11/2004 tarihli ve 5253 sayılı Dernekler Kanunu’nun ceza hükümleri de dâhil olmak üzere ilgili maddeleri telif birlikleri için de uygulanır.

Eser sahipleri, bağlantılı hak sahipleri ve yayımcıların bu Kanunla tanınmış hakları,  ülke içinde bu maddeye göre kurulan telif birlikleri ve ortak lisanslama birimleri dışında; başka birlik, dernek, şirket ve benzeri kuruluşlar tarafından takip edilemez.

Telif birliklerinin; kurulması, yapısı, görev ve yükümlülükleri, tüzüklerinde bulunması gereken zorunlu unsurlar, işleyişi ve denetlenmesi, ortak lisanslama birimi oluşturması, gerçek ve özel hukuk tüzelkişileri ve ortak lisanslama birimleri ile olan ilişkileri, üyelerinin verecekleri yetki belgeleri, elde ettikleri telif ücreti ve tazminatların dağıtımı ile telif birlikleri hakkında diğer hususlara ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.”

MADDE 16- 5846 sayılı Kanunun 42/A maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“2. Telif birliklerinin görev ve yükümlülükleri

MADDE 42/A- Telif birlikleri;

a) Temsil ettikleri eser, icra, fonogram ve yapımlar ile üye listelerini Bakanlığa bildirmek ve ilgili kişilere açık bu bildirimi üç ayda bir güncellemekle,

b) Üyelerinin haklarının idaresini ve takibini hakkaniyete uygun koşullarda sağlamakla,

c) Üyelerinin haklarının takibine ve idaresine ilişkin faaliyetlerinden tahsil edilen gelirleri, faaliyet gösterdikleri sektörün özelliklerini gözetmek suretiyle, kullanım listeleri, çoğaltım adedi veya izlenme oranları gibi uluslararası standartlar esas alınarak en geç tahsil edildiği yılı takip eden takvim yılının sonuna kadar hakkaniyete uygun olarak ve gecikmeksizin hak sahiplerine dağıtmakla ve dağıtımı takiben bir ay içinde dağıtımın miktarını gösterir bir listeyi Bakanlığa bildirmekle,

ç) Üyelerinin haklarına yönelik ihlalleri takip etmek, bu ihlalleri idari, hukuki ve cezai usullerle önlemeye, durdurmaya ve düzeltmeye yönelik tedbirleri almak ve uygulamakla,

d) Yazılı talepte bulunan ilgili kişilere, temsil ettikleri eser, icra, fonogram, yapım ve yayınlar ile ilgili bilgileri vermekle,

e) Sözleşme yapılırken gerekli gördükleri indirim veya ödeme kolaylıklarını sağlamakla, sözleşmelere uygun tahsilat ve dağıtım yapmakla,

f) Sözleşme yapılabilmesi için idaresini sağladıkları haklara ilişkin ücret tarifelerini süresinde belirlemek ve belirlenen tarifeleri ve bu tarifelerdeki her türlü değişikliği süresinde duyurmakla,

g) Hesaplarını, Maliye Bakanlığı’nın ilgili mevzuatı uyarınca serbest mali müşavire veya yeminli malî müşavire onaylatmakla,

h) Ortak Lisanslama Birimlerinin oluşması ve işleyişine ilişkin iş ve işlemleri yapmakla

yükümlüdürler.

Yukarıdaki fıkranın (a) bendinin radyo-televizyon kuruluşlarının yayınları bakımından uygulanmasında Radyo ve Televizyon Üst Kurulu kayıtları esas alınır.”

MADDE 17- 5846 sayılı Kanunun 42/B maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“3. Sınıflandırma ve tarifelerin tespiti

MADDE 42/B- Eser, icra, fonogram, yapım ve yayınları kullanan umuma açık mahaller; mahallin bulunduğu bölgenin özelliği, mahallin nitelik ve niceliği, eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların mahalde sunulan ürün veya hizmetin ayrılmaz bir parçası ve ürün veya hizmete katkısı olup olmadığı ve benzeri hususlar dikkate alınmak suretiyle Bakanlık tarafından sınıflandırılır veya sınıflandırma dışı bırakılır. 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun çerçevesinde faaliyet gösteren radyo-televizyon (yayın kuruluşu) kuruluşları Radyo ve Televizyon Üst Kurulu tarafından, anılan Kanun dışında kalan ve umuma iletim yapan kuruluşlar Bakanlık tarafından sınıflandırılır.

Telif birlikleri, bu madde uyarınca yapılan sınıflandırmaya bağlı olarak eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların kullanımından veya iletiminden kaynaklanan ödemelere ilişkin tarifeleri tespit ederler. Aynı alanda kurulmuş birden fazla telif birliği olması halinde bu telif birlikleri ortak bir tarife tespit ederler.

Birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde telif birliklerince belirlenen tarife veya ortak tarifeler ortak lisanslama birimleri tarafından birleştirilerek tek tarife haline getirilir. Tarifeler açıklandıkları yılı takip eden yılın başından itibaren bir yıl süre ile geçerli olur.

Tarifelerin tespit edilmesinde; ülkenin ekonomik ve toplumsal koşulları, uluslararası uygulamalar, teknolojik alandaki değişimler, yapılan sınıflandırma, ilgili sektörlerdeki ürün fiyatları ve bu sektörlerin gayrisafi millî hâsıladaki payı, eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların kullanım ve/veya iletim sıklığı, birim fiyat veya götürü usulü ödeme, ödeme plânı ve benzeri hususlar esas alınır. Tarifeler, eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların yaratıldığı ve kullanıldığı sektörlerin yapısını tahrip edici, üretimi ve kullanımı engelleyici ve genel kabul görmüş uygulamalara zarar verici etki yaratamaz ve rekabeti bozucu şartlar oluşturamaz.

Birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde, telif birlikleri tarifelerini, her takvim yılının sekizinci ayının onbeşine kadar ortak lisanslama birimine bildirirler. Ortak lisanslama birimi; telif birlikleri tarafından bildirilen tarifeleri esas alarak en geç sekizinci ayın sonuna kadar tek bir tarife belirler. Tek telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili telif birliği, birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ortak lisanslama birimleri, tarifelerini, kullanıcıları temsil eden ve kanunla kurulmuş kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ile Bakanlığa bildirirler ve kamuoyuna duyururlar. Kullanıcılar veya bunları temsil eden meslek kuruluşları faaliyet konularına ilişkin tarife hakkındaki şikâyetlerini en geç dokuzuncu ayın sonuna kadar Telif Hakem Kurulu’na iletirler.

Telif Hakem Kurulu tarifelere ilişkin şikâyetleri gerekli görülmesi halinde tarafların yazılı veya sözlü görüşlerini almak suretiyle değerlendirir ve şikâyet konusu tarifeye ilişkin teklifini en geç onbirinci ayın sonuna kadar açıklar. Telif Hakem Kurulunun teklifine ilişkin itirazlar, telif birlikleri, kullanıcılar veya kullanıcıları temsil eden meslek kuruluşları tarafından, teklifin açıklanmasından itibaren otuz gün içinde Telif Hakem Kurulu’nun görev yeri İhtisas Mahkemesi’ne yapılır. Bu süre içinde yetkili Mahkemeye itiraz olmaması halinde teklif kabul edilmiş sayılır. Telif Hakem Kurulunun teklifine itiraz edilmesi halinde yetkili Mahkeme’nin kararını açıklamasına kadar geçecek olan süreçte kullanıcılar, Telif Hakem Kurulunca teklif edilen tarife bedelini birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ortak lisanslama birimine, tek telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili telif birliğine ödemek suretiyle eser, icra, fonogram, yapım ve yayınları kullanabilir veya iletebilirler. Mahkeme kararıyla tespit edilen tarife bedelinin Telif Hakem Kurulunca teklif edilen tarife bedelinden yüksek olması halinde, ödenen bedel Mahkeme kararıyla tespit edilen tarife bedelinden mahsup edilir; Mahkeme kararıyla tespit edilen tarife bedelinin Telif Hakem Kurulunca teklif edilen tarife bedelinden düşük olması halinde, fazla ödenen miktar telif birliğince iade edilir. Tarifenin Telif Hakem Kurulu’nda bu maddenin altıncı fıkrasında belirtilen süre içinde şikayet konusu edilmemesi veya Telif Hakem Kurulunun teklifine itiraz olmaması nedeniyle teklifin kabul edilmiş sayılması veya yetkili Mahkeme’nin yapılan itirazı reddetmesi durumunda tarifeler kesinleşmiş sayılır, yeniden dava konusu edilemez.

Sınıflandırma, Telif Hakem Kurulu’na başvuru sırasında ödenecek ücretler, Kurul üyelerinin alacağı ücretler ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esaslar Bakanlık tarafından çıkarılacak Yönetmelik ile belirlenir.”

MADDE 18- 5846 sayılı Kanunun 42/B maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

“4. Telif birliklerinin denetimi

MADDE 42/C- Telif birlikleri, idarî ve malî açıdan Bakanlığın denetimine tâbidir. Bakanlık, telif birliklerinin bu Kanunla belirlenmiş görev ve yükümlülükleri yerine getirip getirmediklerini her zaman kendisi denetleyebileceği gibi bu denetimi bağımsız denetim kuruluşlarına yaptırabilir veya yaptırılmasını telif birliklerinden isteyebilir. Bu kuruluşlarca yapılan denetimlere ilişkin raporların bir örneği Bakanlığa gönderilir.

Denetimler sırasında, denetim yapmakla görevlendirilenler tarafından istenecek her türlü defter, belge ve bilgilerin ibraz edilmesi veya verilmesi, kasa veya veznenin kontrol ettirilmesi, yönetim yerleri, şubeler ve eklentilere girme gibi taleplerin yerine getirilmesi zorunludur.

Bakanlık raporları, bağımsız denetim kuruluşu raporları veya telif birlikleri denetleme kurulu raporlarında telif birlikleri tarafından bu Kanunun 42, 42/A, 42/B maddeleri veya bu maddede belirlenen görev ve yükümlülüklerin yerine getirilmediği veya birliğin iş ve işlemlerinde mevzuata aykırılık tespit edildiği takdirde, bu birlikler Bakanlıkça yazılı olarak bir defa uyarılır, Bakanlıkça belirlenen süre içinde eksikliğin giderilmemesi halinde ikinci defa uyarılır, ikinci uyarının tebliği tarihinden itibaren bir ay içinde eksikliğin giderilmemesi halinde Yönetim Kurulu asil üyeleri işten el çektirilir; yedek üye bulunmadığı takdirde yerine Bakanlıkça atama yapılır.  Bu şekilde oluşan Yönetim Kurulu doksan gün içinde genel kurulun olağanüstü olarak toplanmasını sağlar.

Bakanlıkça, bu Kanunun 42, 42/A, 42/B maddeleri veya bu maddede belirtilen yükümlülüklerini yerine getirmediği belirlenen telif birliklerinin dağıtıma ilişkin hesabına mahkeme tarafından yükümlülüklerini yerine getirinceye kadar tedbir konulması istenebilir.

Birlik gelirlerinin giderlerini üst üste iki yıl karşılayamadığının veya birlik tarafından 42 nci maddede belirtilen kuruluş amaçlarının yerine getirilmediğinin denetimler sonucunda tespit edilmesi halinde Bakanlıkça birliğin faaliyet izni iptal edilir.

5. Umuma açık mahallerde eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların temsiline ilişkin esaslar

MADDE 42/D- Umuma açık mahaller; eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların temsiline ilişkin sözleşme yaparak hak sahiplerinden veya tek telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili telif birliği, birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili ortak lisanslama biriminden izin almak zorundadır.  Sözleşmelerde belirtilen malî hak ödemeleri bu madde hükümlerine göre yapılır.

Birinci fıkrada bahsi geçen telif birliği ve ortak lisanslama birimi ile umuma açık mahaller arasındaki sözleşmeler, bu Kanunun 42/B maddesi uyarınca belirlenen tarife bedelleri veya taraflarca yapılabilecek müzakereler sonucu belirlenecek bedeller üzerinden yapılır. Tarifelere ilişkin sözleşmelerde takvim yılı esas alınır.”

MADDE 19- 5846 sayılı Kanunun 43 üncü maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“6. Eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların;  işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla umuma iletimine ilişkin esaslar

MADDE 43- Radyo-televizyon kuruluşları, uydu ve kablolu yayın kuruluşları ile dijital iletim de dahil olmak üzere işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla yayın yapan kuruluşlar; eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla umuma iletimine ilişkin sözleşme yaparak hak sahiplerinden veya tek telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili telif birliği, birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili ortak lisanslama biriminden izin almak ve kullandıkları eser, icra, fonogram ve yapımlara ilişkin listeleri bu telif birlikleri veya ortak lisanslama birimlerine bildirmek zorundadırlar.

Birinci fıkrada bahsi geçen telif birliği ve ortak lisanslama birimi ile umuma iletim yapan kuruluşlar arasındaki sözleşmeler, 42/B maddesi uyarınca belirlenen tarife bedelleri veya taraflarca yapılabilecek müzakereler sonucu belirlenecek bedeller üzerinden yapılır. Tarifelere ilişkin sözleşmelerde takvim yılı esas alınır.”

MADDE 20– 5846 sayılı Kanunun 43 üncü maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

“7. Eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların yeniden iletilmine ilişkin esaslar

MADDE 43/A-  Hak sahipleri; eser, icra, fonogram, yapım ve yayınlarının yeniden iletimine izin verme ve yasaklama haklarını tek telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili telif birliği, birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde ilgili ortak lisanslama birimi vasıtasıyla sözleşme yapmak suretiyle kullanırlar.

Birinci fıkrada bahsi geçen telif birliği veya ortak lisanslama birimi ve yeniden iletimi gerçekleştirecek kuruluşlar arasında yeniden iletime izin verme konusunda anlaşma sağlanamaması halinde, taraflardan biri müzakerelere yardımcı olması amacıyla Telif Hakem Kurulu’na başvurabilir. Başvuru üzerine Telif Hakem Kurulunun yapacağı inceleme, teklif sunma, teklife ilişkin itirazlar ve itiraz halinde eser, icra, fonogram, yapım ve yayınların yeniden iletimi hakkında 42/B maddesinin dördüncü fıkrası uygulanır. Telif Hakem Kurulu’nun bu madde uyarınca yapacağı teklif üzerine itiraz süresi üç aydır.

“8. Hakların telif birlikleri tarafından takibi

MADDE 43/B-Aşağıda belirtilen haklar, tek telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde yalnız ilgili telif birliği, birden fazla telif birliğinin faaliyet gösterdiği sektörlerde yalnız ortak lisanslama birimi tarafından takip edilir.

a)  Bu Kanunun 19 uncu maddesi kapsamında sahibi bulunamayan eserlere ilişkin olarak eser sahibinin tüm mali hakları,

b) Görsel-işitsel eser sahiplerinin bu Kanunun 23 üncü maddesi kapsamında ve görsel-işitsel alan icracı sanatçılarının bu Kanunun 80/A maddesi kapsamında kiralamadan doğan adil bedel alma hakkı

c) Hak sahiplerinin bu Kanunun 34/A maddesi kapsamında ödünç vermeden doğan adil bedel alma hakkı,

d) Müzik eseri sahipleri ve icracı sanatçıları ile fonogram yapımcılarının bu Kanunun 42/D maddesi kapsamında, herhangi bir biçimde ticari dolaşıma sunulmuş veya yayınlanmış eser, icra ve fonogramların umuma açık mahallerde temsiline izin verme hakları,

e) Müzik eseri sahipleri ve icracı sanatçıları ile fonogram yapımcılarının bu Kanunun 43 üncü maddesi kapsamında, herhangi bir biçimde ticari dolaşıma sunulmuş veya yayınlanmış eser, icra ve fonogramların işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla umuma iletimine izin verme hakları,

f) Eser sahipleri, icracı sanatçılar, fonogram yapımcıları ve film yapımcılarının bu Kanunun 43/A maddesi kapsamında yeniden iletimine izin verme hakkı,

g) Güzel sanat eseri sahiplerinin bu Kanunun 45 inci maddesinde düzenlenen yeniden satıştan pay alma hakkı.

Hak sahipleri birinci fıkrada belirtilen haklarını takip ve idare yetkisini telif birliğine devretmemiş olsalar dahi ilgili telif birliği veya ortak lisanslama birimi bu hakları takip etmekle yetkili kılınmış sayılır.

Birinci fıkrada bahsi geçen telif birliği ve ortak lisanslama birimlerinin, telif birliği üyesi olmayan hak sahipleri adına elde ettiği gelirler, en az üç yıl süreyle takibi yapan telif birliği veya ortak lisanslama birimi tarafından oluşturulacak ayrı bir hesapta saklanır ve bu Kanunun 42 nci maddesi uyarınca çıkarılacak yönetmelikteki esaslara göre dağıtılır. Sözleşmelerde belirlenen hak ve yükümlülükler, telif birliği üyesi olmayan hak sahipleri bakımından da telif birliği üyeleri ile aynı şekilde uygulanır.”

“9. Telif Hakem Kurulu

MADDE 43/C- Telif Hakem Kurulu,

a) Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemeleri hakimleri arasından belirlenecek bir hakim,

b) Telif Hakları Genel Müdürü,

c) Yüksek Öğretim Kurulu tarafından Üniversitelerin; biri fikri mülkiyet hukuku, biri ekonomi alanlarında çalışmalar yapan öğretim üyeleri arasından belirlenecek iki üye,

ç)Rekabet Kurulu tarafından üyeleri arasından belirlenecek bir üye,

olmak üzere toplam beş üyeden oluşur.

Telif hakları Genel Müdürü haricindeki üyeler üç yıl süre ile görev yaparlar ve bu üyeler için aynı şekilde birer yedek üye belirlenir. Kurula katılacak üyelerin seçilmesi, her seçim döneminden üç ay önce Bakanlıkça ilgili makam ve kuruluşlardan istenir.

Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nca seçilen üye Kurula başkanlık eder. Bakanlıkça Kurula gerekli sayıda raportör atanır. Kurulun sekretarya hizmetleri Bakanlık ilgili birimi tarafından yürütülür.”

MADDE 21- 5846 sayılı Kanunun 44 üncü maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 22- 5846 sayılı Kanunun 45 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“9. Yeniden Satıştan Pay Alma Hakkı:

MADDE 45- Mimari eserler hariç olmak üzere, 4 üncü maddede sayılan güzel sanat eserlerinin mülkiyeti, eser sahibi veya mirasçıları tarafından bir defa devredildikten sonra, koruma süresi içinde gerçekleşen her satışta, satışı gerçekleştiren gerçek veya tüzel kişi, satış bedeli üzerinden Bakanlar Kurulunca çıkarılacak bir kararname ile belirlenecek oranlar esas alınarak hesaplanacak bir pay ödemekle yükümlüdür.

Kararnamede, satış bedelinin %4’ünü geçmemek şartıyla tespit edilecek pay tarifesi ile pay verme borcundan muaf tutulacak satış bedeli belirlenir.

Eser sahibinin kendisinin sınırlı sayıda meydana getirdiği veya eser sahibinin kontrolünde ve izniyle meydana getirilmiş ve eser sahibi tarafından imzalanmış veya başka bir şekilde işaretlenmiş olmaları nedeniyle özgün eser olduğu kabul edilen güzel sanat eseri kopyaları da yeniden satıştan pay alma hakkının konusunu oluşturur.

Yeniden satıştan pay alma hakkının doğabilmesi için satış işleminin sergi, galeri, açık artırma gibi güzel sanat eserleri satışının yapıldığı yerlerde gerçekleşmesi veya satış işleminin taraflarından en az birinin veya aracının güzel sanat eserleri satışı yapan kuruluşlar veya bu eserlerin satışını meslek edinmiş kişiler olması gerekir. Cebri satış hallerinde bu fıkra hükmü uygulanmaz.

Yeniden satıştan pay alma hakkından yararlanacak olanlar eser sahibi, eser sahibi ölmüşse mirasçılarıdır. Eser sahibi veya mirasçıları bu hakkı devredemez ve bu haktan feragat edemez.

Eser sahibi, mirasçıları veya telif birliği, yeniden satış hakkına konu olan satışın gerçekleştiği tarihten itibaren beş yıl süresince, satışın gerçekleştiği sergi, galeri veya kuruluş sahibi ile bu eserlerin satışını meslek edinmiş satıcı, alıcı veya aracıdan yeniden satış hakkından doğan payın ödenmesini teminen gerekli olabilecek herhangi bir bilginin iletilmesini talep edebilir.

Satışın gerçekleştiği kuruluş sahibi payın ödenmesinden satıcı ile müteselsilen sorumludur.

Cebri satış hallerinde pay ancak diğer alacaklar tamamen ödendikten sonra ödenir.

Pay verme borcunun zamanaşımı, bu borcu doğuran satıştan itibaren beş yıldır.”

MADDE 23- 5846 sayılı Kanunun 71 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“ Bu Kanunun Ek 4 üncü maddesinin birinci fıkrasında bahsi geçen fiilleri işleyenler ile bu Kanunda tanınmış hakları ihlâl etmeye devam eden içerik sağlayıcılar hakkında, fiilleri daha ağır cezayı gerektiren bir suç oluşturmadığı takdirde,  üç aydan iki yıla kadar hapis cezasına;  Ek 4 üncü maddenin sekizinci fıkrasında bahsi geçen fiilleri işleyenler hakkında bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur.”

MADDE 24- 5846 sayılı Kanunun 72 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“2. Etkili teknolojik önlemleri etkisiz kılmaya yönelik eylemler:

MADDE 72- Hak sahipleri tarafından eser, icra, fonogram, yapım veya yayınların kullanılmasına ilişkin erişim kontrolü veya şifreleme, karıştırma, dönüştürme gibi koruyucu yöntem veya çoğaltım kontrol mekanizması ile kontrol edilmesini sağlayan etkili teknolojik önlemleri etkisiz kılmaya yönelik teknoloji, program, yazılım, araç ve aksamları üreten, ithal eden, dağıtan, satan, kiralayan, satışı veya kiralanması için reklamını yapan, satışa arz eden veya ticari amaçla elinde bulunduran kişiler altı aydan iki yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılır.”

MADDE 25- 5846 sayılı Kanunun 73 üncü maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

Açıklama: “Kanunda tanınan hakların dijital alanda ihlaline (EK Madde 4/3 de dahil olmak üzere)  ilişkin hükümler bu madde altında düzenlenecek olup taslak hükümler düzenlendikten sonra bilahare gönderilecektir.

MADDE 26- 5846 sayılı Kanunun 75 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 75 – 71 ve 72 nci maddelerde sayılan suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılması şikâyete bağlıdır. Yapılan şikâyetin geçerli kabul edilebilmesi için hak sahiplerinin veya üyesi oldukları telif birliklerinin haklarını kanıtlayan belge ve sair delilleri Cumhuriyet başsavcılığına vermeleri gerekir. Bu belge ve sair delillerin şikâyet süresi içinde Cumhuriyet başsavcılığına verilmemesi hâlinde kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilir. Bu kanunda yer alan suçlar bakımından 5187 sayılı Basın Kanununun 26 ncı maddesi uygulanmaz.

Şikâyet üzerine Cumhuriyet savcısı suç konusu eşya ile ilgili olarak 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerine göre elkoyma koruma tedbirinin alınmasına ilişkin gerekli işlemleri yapar. Cumhuriyet savcısı ayrıca, gerek görmesi hâlinde, hukuka aykırı olarak çoğaltıldığı iddia edilen eserlerin çoğaltılmasıyla sınırlı olarak faaliyetin durdurulmasına karar verebilir. Ancak, bu karar yirmidört saat içinde hâkimin onayına sunulur. Hâkim tarafından yirmidört saat içinde onaylanmayan karar hükümsüz kalır.

İzinsiz çoğaltılan fikir ve sanat eseri nüshaları ve süreli olmayan yayınların muhafaza altına alınmasını veya el konulmasını takiben, soruşturma aşamasında bilirkişi incelemesi gerçekleştirildikten sonra, kovuşturma aşamasında her safhada yeteri kadar nüshanın muhafaza edilerek, diğerlerinin imhasına veya bunların hammadde olarak yeniden kullanımlarına dair imkanların olması halinde mevcut halleriyle veya bir daha kullanılmayacak derecede vasıfları bozulmak suretiyle, hammadde olarak satışına soruşturma aşamasında Cumhuriyet Savcısının talebi üzerine hakim kararıyla, kovuşturma aşamasında yetkili mahkemece karar verilir. Hak sahipleri tarafından bir şikayet veya başvuru yapılması halinde 68 inci madde hükümleri uygulanır. Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça çıkarılacak bir yönetmelik ile belirlenir.”

MADDE 27- 5846 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“I – Görev, ispat ve başvuruya yetkili kişiler:

MADDE 76 –Bu Kanunun düzenlediği tüm haklardan ve hukuki ilişkilerden doğan hukuk davalarında, dava konusunun miktarına ve talebin niteliğine bakılmaksızın fikri ve sınai haklar hukuk mahkemeleri; ceza davalarında ise Kanunda gösterilen cezanın miktarına ve türüne bakılmaksızın soruşturma evresinde sulh ceza mahkemeleri, kovuşturma evresinde de fikri ve sınai haklar ceza mahkemeleri görevlidir.

Fikri ve sınai haklar hukuk ve ceza mahkemelerinin bulunmadığı yerlerde asliye hukuk ve asliye ceza mahkemelerinden hangilerinin ihtisas mahkemesi olarak görevlendirileceğini ve bu mahkemeler ile fikri ve sınai haklar hukuk ve ceza mahkemelerinin yargı çevresini Adalet Bakanlığının teklifi üzerine Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu belirler.

Bu Kanun kapsamında açılacak hukuk davalarında mahkeme, davacının iddianın doğruluğu hakkında kuvvetli kanaat oluşturmaya yeter miktar delil sunması hâlinde, korunmakta olan eser, icra, fonogram, yapım ve yayınları kullananların, bu Kanunda öngörülen izin ve yetkileri aldıklarına dair belgeleri veya tüm yararlanılan eser, fonogram, icra, film ve yayınların listelerini sunmasını isteyebilir. Belirtilen belge veya listelerin sunulamaması tüm eser, fonogram, icra, film ve yayınların haksız kullanılmakta olduğuna karine teşkil eder.”

MADDE 28- 5846 sayılı Kanunun 76 ncı maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.

“II- Delillerin Tespiti ve Muhafazası Talebi:

MADDE 76/A-  Hak sahipleri, iddialarını desteklemeye yeterli ve sunulmasının beklenmesi makul olan delilleri sunmak suretiyle, bu haklara tecavüz sayılabilecek olaylara ilişkin delillerin tespitini ve muhafazasını mahkemeden talep edebilirler.

Birinci fıkra gereğince delillerin tespitine ve muhafazasına yönelik tedbirler; hak sahibinin haklarına tecavüz sayılan fiillere konu olan ürünler ile eğer gerekiyorsa bunların üretiminde ve dağıtımında kullanılan malzemelerin, araçların ve bunlara ilişkin belgelerin, örnek alınarak veya alınmaksızın detaylı tespitinin yapılması, miktar ve niteliğinin belirlenmesi, görüntüsünün alınması veya bunlara el konulması şeklinde olabilir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun delillerin tespitine ilişkin hükümleri, bu maddede öngörülen delillerin muhafazasına yönelik tedbirler için de uygulanır.

Birinci ve ikinci fıkralar uyarınca delillerin tespitine ve muhafazasına yönelik tedbirler uygulanırken, davalı tarafın veya üçüncü kişinin ticari sır niteliğindeki ya da hukuken korunan diğer gizli bilgilerinin korunması için mahkemece gerekli tedbirler alınır.”

MADDE 29- 5846 sayılı Kanunun 77 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“III-İhtiyati tedbirler:

MADDE 77 – Hak sahipleri, haklarına tecavüz edecek şekilde eser, icra, yapım ve yayınların kullanılmakta olduğunu veya kullanılması için ciddi ve etkin çalışmalar yapıldığını yeterli kesinlikte gösteren kendilerinden makul olarak temini beklenebilecek nitelikteki delilleri sunmaları şartıyla, dava sonucunda verilecek hükmün etkinliğini temin etmek üzere ihtiyati tedbire karar verilmesini talep edebilirler.

İhtiyati tedbir talebi, dava açılmadan önce veya dava ile birlikte ya da daha sonra yapılabilir. İhtiyati tedbir talebi, davadan ayrı olarak incelenir.

İhtiyati tedbir kararında, karara muhalefetin İcra ve İflas Kanununun 343 üncü maddesindeki cezai neticeleri doğuracağı açıklanır.”

MADDE 30- 5846 sayılı Kanunun 77 nci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

“IV-İhtiyati tedbirin niteliği

MADDE 77/A- İhtiyati tedbirler, verilecek hükmün etkinliğini tamamen sağlayacak nitelikte olmalıdır ve özellikle;

a) Hak sahipliğinden doğan haklara tecavüz teşkil edecek şekilde eser, icra, yapım ve yayınların kullanılması için yapılan ciddi ve etkin çalışmaların durdurulması,

b) Hak sahipliğinden doğan haklara karşı mevcut veya muhtemel tecavüz fiillerinin durdurulması,

c) Hak sahipliğinden doğan haklara tecavüz edilerek üretilen, gümrük bölgesine giren, gümrükçe onaylanmış bir işlem ya da kullanıma tabi tutulan ürünlere veya münhasıran bunların üretiminde kullanılan araçlara Türkiye sınırları içinde veya gümrük ve serbest bölge gibi yerler dahil bulundukları her yerde el konulması ve bunların muhafazası,

ç) Herhangi bir zararın doğması ihtimaline karşılık, somut olayın şartlarına göre taraflardan birinden teminat istenmesi,

d) Hak sahibinin zararının tazminini güvence altına almak amacıyla, ölçülü olarak ticari boyutta gerçekleştirilen tecavüz hallerinde davalının taşınır mallarına el konulması, taşınmaz mallarının tapu kayıtlarına şerh düşülmesi veya banka hesaplarının bloke edilmesi

tedbirlerini kapsayabilir.

Ticari boyutta gerçekleştirilen tecavüz hallerinde, bu tedbirlere karar verebilmek için mahkeme gerektiğinde, davalının banka hesaplarının, muhasebe kayıtlarının, ticari dokümanların ve ilgili diğer bilgi ve belgelerin sunulmasını isteyebilir.

V-Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanması

MADDE 77/B- Tespit talepleri ve ihtiyati tedbirler ile ilgili olarak bu Kanunda hüküm bulunmayan hususlarda Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümleri uygulanır.

VI- Gümrüklerde geçici olarak el koyma

MADDE 77/C- Hak sahipliğinden doğan haklara tecavüz oluşturan ürünlerin ve münhasıran bunların üretiminde kullanılan araçların 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununun 3nüncü maddesinin ondördüncü ve onbeşinci bentleri anlamında gümrükçe onaylanmış bir işlem ya da kullanıma tabi tutulması halinde aynı Kanununun 57 nci maddesi hükümleri uygulanır.”

MADDE 31- 23/1/2008 tarihli ve 5728 sayılı Kanunun 578 inci maddesi ile yürürlükten kaldırılan 5846 sayılı Kanunun 79 uncu maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“VIII – Bilgi Edinme

MADDE 79 –Hak sahiplerinin haklı ve makul talebi üzerine mahkeme;

a)  Hak sahibinin haklarına tecavüz eden kişilerin,

b) Hak sahibinin haklarına tecavüz teşkil eden ürünleri ticari amaçla elinde bulunduran kişilerin,

c) Hak sahibinin haklarına tecavüz teşkil eden fiilleri gerçekleştirmek suretiyle ticari amaçlı bir hizmet sunan kişilerin,

ç) (b) veya (c) bentlerinde belirtilen kişiler tarafından, hak sahibinin haklarına tecavüz teşkil eden ürünlerin üretimi veya dağıtımı ya da hizmetlerin sunumuna katıldıkları ifade edilen kişilerin;

Hak sahibinin haklarına tecavüz teşkil eden ürünlerin kaynağı, dağıtım ağları, ürünleri tedarik edenlerin, üreticilerin, dağıtıcıların, toptan veya perakende satıcıların isim ve adresleri, üretilen, dağıtılan, alınan ya da sipariş edilen miktarlar, bunların fiyatları veya benzeri konularda bilgi vermelerine karar verir.

Birinci fıkrada sayılan kişiler, kendilerinin ya da üçüncü derece dahil kan veya ikinci derece dahil kayın hısımlarının hak sahibinin hakkına tecavüz ettiğini itiraf etmeye yönelik bilgi vermeye zorlanamaz.

Birinci fıkra hükümleri, tanıklıktan çekinme ve susma hakkına, kişisel verilerin işlenmesine ve gizli bilgilerin korunmasına ilişkin hükümlere aykırı olarak yorumlanamaz. Birinci fıkra hükümleri uyarınca elde edilen bilgilere dayanılarak kamu davası açılamaz.

Birinci fıkra kapsamındaki bilgilere sahip olduğu konusunda talep sahibinin sunduğu makul delillere rağmen, haklı bir gerekçesi olmaksızın mahkemenin bilgi verme konusundaki kararına uymayan kişiler hakkında beşyüz Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar disiplin para cezasına hükmolunur.”

MADDE 32- 5846 sayılı Kanunun 80 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“I- Bağlantılı haklar:

MADDE 80 – İcracı sanatçılar, fonogram yapımcıları, film yapımcıları ve radyo televizyon kuruluşları; bu bölümde belirtilen bağlantılı haklara sahiptir.

Bu Kanun kapsamında bağlantılı hak sahiplerine sağlanan koruma, eser sahibine tanınan korumaya halel getirmez  ve hiçbir şekilde etkilemez.”

MADDE 33- 5846 sayılı Kanunun 80 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

“II- İcracı sanatçıların hakları :

MADDE 80/A - İcracı sanatçılar, mali haklarından bağımsız olarak ve bu hakları devretmesinden sonra dahi canlı icraları ya da tespit edilmiş icraları ile ilgili olarak, icranın kullanım şekli aksini gerektirmedikçe, icralarının icracısı olarak tanıtılmayı talep etme ve bu icralarının kendi itibarına halel getirecek şekilde tahrif edilmesini, bozulmasını veya herhangi bir şekilde değiştirilmesini men etme hakkına sahiptir. İcracı sanatçının ölümünden sonra bu fıkrada tanınan hakları kullanabilecek kişiler, bu Kanun’un  19 uncu maddesi uyarınca belirlenir.

İcracı sanatçılar;

a) İcralarının tespitine,

b) İcra tespitlerinin çoğaltılmasına,

c) İcra tespitlerinin asıllarının veya çoğaltılmış nüshalarının kiralama, ödünç verme, satış ya da diğer yollarla dağıtılmasına (yayma hakkı),

ç) İcraların veya icra tespitlerinin umuma açık mahallerde temsiline,

d) İcralarının veya icra tespitlerinin; radyo-televizyon, uydu ve kablo gibi telli veya telsiz yayın yapan kuruluşlar vasıtasıyla veya dijital iletim de dâhil olmak üzere işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla yayınlanmasına veya yeniden iletimine,

e) İcra tespitlerinin, telli veya telsiz araçlarla bireylerin seçtikleri yer ve zamanda, kamunun erişimine sunmak suretiyle umuma iletimine,

izin verme veya yasaklama hususunda münhasıran hak sahibidir.

İcracı sanatçı ve film yapımcısı arasında akdedilen film yapımına ilişkin bir sözleşmede aksi belirtilmediği sürece, icracı sanatçı kiralama hakkını film yapımcısına devretmiş sayılır.

İcracı sanatçının bir fonogram veya filmin aslı veya çoğaltılmış nüshaları üzerindeki kiralama hakkını fonogram yapımcısına veya film yapımcısına devretmesi veya bu hakkın kullanma salahiyetini vermesi veya bu maddenin beşinci fıkrasında belirtildiği üzere kiralama hakkının devredilmiş sayılması halinde dahi icracı sanatçı, kiralamadan doğan uygun bedel talep etme hakkına sahiptir. İcracı sanatçı kiralamadan doğan uygun bedel talep etme hakkından feragat edemez.

Bir müteşebbisin girişimiyle ve sözleşmeye dayalı olarak gerçekleşen icralarda müteşebbisin izninin de alınması gerekir.

İcranın orkestra, koro ya da bir tiyatro grubu tarafından gerçekleştirilmesi halinde orkestra veya koroda yalnız şefin, tiyatro grubunda ise yalnız yönetmenin izni yeterlidir.”

“III- Fonogram yapımcılarının hakları:

MADDE 80/B - Fonogram yapımcıları;

a) Fonogramın çoğaltılmasına,

b) Fonogramın asıllarının veya çoğaltılmış nüshalarının kiralama, ödünç verme, satış ya da diğer yollarla dağıtılmasına (yayma hakkı),

c) Fonogramın umuma açık mahallerde temsiline,

ç)Fonogramın radyo-televizyon, uydu ve kablo gibi telli veya telsiz yayın yapan kuruluşlar vasıtasıyla veya dijital iletim de dâhil olmak üzere işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla yayınlanması veya yeniden iletimine,

d)Fonogramın telli veya telsiz araçlarla, bireylerin seçtikleri yer ve zamanda, kamunun erişimine sunmak suretiyle umuma iletimine,

izin verme veya yasaklama hususunda münhasıran hak sahibidir.”

“ IV- Radyo televizyon kuruşlarının hakları :

MADDE 80/C- Radyo televizyon kuruşları ;

a) Yayınlarının tespit edilmesine,

b) Tespit edilmiş yayınlarının çoğaltılmasına,

c) Tespit edilmiş yayınlarının satış ya da başka yollarla dağıtılmasına,

ç) Yayınlarının, girişi ücretli umuma açık mahallerde temsiline,

d) Yayınlarının uydu ya da kablo gibi telli ya da telsiz yayın yapan kuruluşlar       tarafından yeniden iletimine veya her şekilde yeniden yayınlanmasına,

e) Tespit edilmiş yayınlarının veya bunların çoğaltılmış nüshalarının telli veya telsiz araçlarla, bireylerin seçtikleri yer ve zamanda, kamunun erişimine sunmak suretiyle umuma iletimine

izin verme veya yasaklama hususunda münhasıran hak sahibidir.

Başka radyo televizyon kuruluşlarının yayınlarından eş zamanlı şekilde yeniden iletimle sınırlı olarak yayın yapan kuruluşlar bu maddede sayılan haklardan faydalanamazlar.”

“V- Film yapımcısının hakları :

MADDE 80/Ç -  Film yapımcısı;

a) Film tespitlerinin çoğaltılmasına,

b) Film tespitlerinin asıllarının veya çoğaltılmış nüshalarının kiralama, ödünç verme, satış ya da diğer yollarla dağıtılmasına,

c) Film tespitlerinin umuma açık mahallerde temsiline

ç) Film tespitlerinin radyo-televizyon, uydu ve kablo gibi telli veya telsiz yayın yapan kuruluşlar vasıtasıyla veya dijital iletim de dâhil olmak üzere işaret, ses veya görüntü nakline yarayan araçlarla yayınlanmasına veya yeniden iletimine,

d) Film tespitlerinin telli veya telsiz araçlarla, bireylerin seçtikleri yer ve zamanda, kamunun erişimine sunmak suretiyle umuma iletimine,

izin verme veya yasaklama hususunda münhasıran hak sahibidir.

Görsel-işitsel eserlerin birlikte sahipleri filmlerin ilk tespitini gerçekleştiren yapımcıya mali haklarını devrettikten sonra, sözleşmelerinde aksine veya özel bir hüküm bulunmadığı takdirde filmlerin dublajına veya alt yazı yazılmasına itiraz edemezler.

Müzik eseri sahibi ile film yapımcısı arasında akdedilen sözleşmede aksi belirtilmediği sürece eser sahibi, eserini yayma ve icra hakkını muhafaza eder. “

VI- Bağlantılı Hak Sahiplerinin Yayma Hakkının Tükenmesi

“Madde 80/D- Bağlantılı hak sahiplerinin veya haleflerinin izniyle yurt içinde ilk satışı veya dağıtımı yapılan bağlantılı hak konusu ürünlerin çoğaltılmış nüshaları bakımından; icracı sanatçılar, fonogram yapımcıları ve film yapımcılarının kiralama ve ödünç verme hakkı saklı kalmak kaydıyla, yayma hakkı Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde tükenmiş olur.  Yurt dışında çoğaltılmış bağlantılı hak konusu ürünler, her ne surette olursa olsun ilgili bağlantılı hak sahibinin ve/veya bağlantılı hak sahibinin  iznini haiz yayma hakkı sahibinin izni olmaksızın ithal edilemez. “

“VII- Bağlantılı Haklara İlişkin Tahditler:

MADDE 80/E- Aşağıda belirtilen hallerde icra, fonogram, yapım ve yayınların kullanılması serbesttir:

a) Bu Kanunun 30 ila 38/A maddelerinde arasında belirtilen haller

b) Radyo televizyon kuruluşlarının kendi olanaklarıyla kendi yayınları için yaptıkları kısa süreli geçici tespitler

Bu tahditler icra, fonogram, yapım ve yayınlardan normal bir şekilde yararlanmaya aykırı olmamak ve hak sahibinin meşru menfaatlerine haklı bir sebep olmaksızın zarar vermemek koşuluyla uygulanır.”

“VIII- Bağlantılı haklara ilişkin süreler:

MADDE 80/F- İcracı sanatçının mali hakları, icra tarihinden 70 yıl sonra sona erer. Ancak icranın bir tespitinin bu dönem içinde yasal şekilde yayımlanmış veya yasal şekilde umuma iletilmiş olması halinde haklar, hangisi daha erken ise, ilk yasal yayımlama veya ilk yasal iletim tarihinden 70 yıl geçmekle son bulur. Bu Kanunun 80/A maddesinin birinci fıkrasında belirtilen manevi haklar, icracı sanatçının ölümünden sonra en az bu fıkrada belirtilen sürelerin sona ermesine kadar korunur.

Fonogram yapımcısının hakları tespitin yapılmasından 70 yıl sonra sona erer. Ancak fonogramın bu dönem içinde yasal olarak yayımlanmış olması halinde haklar,  ilk yasal yayımlama tarihinden 70 yıl geçmekle son bulur. Tespitin yapılmasından itibaren 70 yıl içinde yasal olarak yayımlanma gerçekleşmemiş olmakla birlikte bu süre içerisinde fonogram yasal olarak umuma iletilmişse haklar, ilk yasal umuma iletim tarihinden itibaren 70 yıl geçmekle son bulur.

Radyo televizyon kuruluşlarının hakları, uydu veya kablo yolu da dahil olmak üzere,  telli ya da telsiz vasıtalarla gerçekleştirilen yayının ilk iletiminden tarihinden 70 yıl geçmekle son bulur.

Film yapımcısının hakları, tespitin yapıldığı tarihten 70 yıl sonra sona erer.  Ancak filmin bu dönem içinde yasal olarak yayımlanmış veya yasal olarak kamuya iletilmiş olması halinde haklar,  hangisi daha erken ise, ilk yasal yayınlama veya ilk yasal iletim tarihinden 70 yıl geçmekle son bulur.

Bu maddede belirtilen süreler onları başlatan olayın gerçekleştiği yılı izleyen yılın Ocak ayının ilk gününden itibaren hesaplanır.”

“ IX - Bağlantılı hakların kapsamı, devri ve intikali

MADDE 80 /G- Eser sahibinin hakları ile bu hakların devir ve intikaline ilişkin hükümler, bağlantılı hakların niteliğine uygun düştüğü ölçüde, bağlantılı hak sahiplerine kıyasen uygulanır.”

“X- Bağlantılı hak ihlallerinde hukuk davaları:

MADDE 80/H- Bağlantılı hak sahipleri bu Kanunda düzenlenen ihtiyati tedbir,  Tecavüzün Ref’i, Tecavüzün Men’i ve Tazminat Davası gibi eser sahipleri için düzenlenmiş her türlü başvuru hakkına sahiptirler.  ”

MADDE 34- 5846 sayılı Kanunun 81 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 81-  Musiki ve görsel-işitsel eserlerin çoğaltılmış nüshaları ile süreli olmayan yayınlara bandrol yapıştırılması zorunludur. Ayrıca eser veya hak sahibi, kolay kopyalanmaya müsait diğer eserlerin çoğaltılmış nüshaları için bandrol başvurusunda bulunabilir. Bandroller, Bakanlıkça veya Bakanlık tarafından yetkilendirilen telif birlikleri tarafından bastırılarak satılır. Bandrollerin nitelikleri ve satış fiyatları Bakanlık tarafından belirlenir.

Bandrol alınabilmesi için, bandrol talebinde bulunanın yasal hak sahibi olduğunu beyan eden bir taahhütnameyi doldurması zorunludur. Bakanlıkça tespit edilen diğer evrak ve belgelerle birlikte başvuru yapılır. Bakanlık, bu başvuru üzerine başka bir işleme gerek kalmaksızın on iş günü içinde bandrol vermek mecburiyetindedir. Beyana müstenit yapılan bu işlemlerden Bakanlık sorumlu tutulamaz.

Bandrol yapıştırılması zorunlu nüshaların tespit edilmesi ve çoğaltılmasına ilişkin materyalleri üreten veya bu materyallerin dolum ve çoğaltımını yapan yerler, bu maddede belirtilen taahhütnamenin bir kopyasını almak, saklamak ve istendiğinde yetkili makamlara ibraz etmekle yükümlüdür.

Bandrol yükümlülüğüne aykırı ya da bandrolsüz olarak bir eseri çoğaltıp satışa arz eden, satan, dağıtan veya ticarî amaçla satın alan ya da kabul eden kişi bir yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasıyla cezalandırılır.

Bakanlık ile mülkî idare amirleri bandrollenmesi zorunlu olan nüshaların ve süreli olmayan yayınların, bandrollü olup olmadıklarını her zaman denetleyebilir. Gerekli görüldüğünde, mülkî idare amirleri re’sen veya Bakanlığın talebi ile bu denetimi gerçekleştirmek üzere illerde denetim komisyonu oluşturabilir.

Bu denetimler sırasında bu maddede belirtilen suçların işlendiğinin tespiti hâlinde şikâyet şartı aranmaksızın 75 inci maddenin ikinci fıkrasında belirlenen usul çerçevesinde işlem yapılır.

Bu Kanun kapsamında korunan, yasal olarak çoğaltılmış, bandrollü nüshaların da yol, meydan, pazar, kaldırım, iskele, köprü ve benzeri yerlerde satışı yasaktır. Bu yasağa aykırı hareket edenler, Kabahatler Kanununun 38 inci maddesinin birinci fıkrasına göre cezalandırılır.

Bu maddede belirtilen hususların uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlık tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle düzenlenir.

Sahte bandrol üreten, satışa arz eden, satan, dağıtan, satın alan, kabul eden veya kullanan kişi üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasıyla cezalandırılır.

Bir eserle ilgili olarak usulüne uygun biçimde temin edilmiş bandrolleri başka bir eser üzerinde tatbik eden kişi, bir yıldan beş yıla kadar hapis ve binbeşyüz güne kadar adlî para cezasıyla cezalandırılır.

Yetkisi olmadığı hâlde, hileli davranışlarla bandrol temin eden kişi bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılır.

Yetkisi olmayan kişilere bandrol temin eden kişi iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasıyla cezalandırılır.

Bu maddede yer alan suçlar re’sen soruşturulur ve kovuşturulur. Bu Kanunda tanımlanan suçların bir tüzel kişinin faaliyeti çerçevesinde işlenmesi hâlinde, ilgili tüzel kişi hakkında Türk Ceza Kanununun tüzel kişilere özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunur.”

MADDE 35- 5846 sayılı Kanunun 82 nci maddesi başlığı aşağıdaki şekilde değiştirilmiş; aynı maddenin 5nci, 6ncı ve 7 nci fıkraları yürürlükten kaldırılmıştır.

“XI- Bağlantılı hakların uygulanması”

MADDE 36- 5846 sayılı Kanunun Ek 4 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı maddenin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.

“Yukarıdaki fıkra hükümleri fonogramlarda tespit edilmiş icralar, fonogramlar, yapım ve yayınlar bakımından da uygulanır.”

MADDE 37- 5846 sayılı Kanunun Ek 7 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“EK MADDE 7– 5846 sayılı Kanunun Ek 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Bu Kanunun;

a)  13 üncü maddesi uyarınca alınacak kayıt ve tescil ücretleri,

b) 81 inci maddesi uyarınca Bakanlıkça gerçekleştirilecek bandrol satışlarından alınacak bandrol ücretleri,

c)  44 üncü maddesi uyarınca alınacak sertifika ücretleri

d) 43C uyarınca alınacak Telif Hakem Kurulu başvuru ücretleri

Kültür ve Turizm Bakanlığı Merkez Saymanlık Müdürlüğü hesabına yatırılır ve bütçeye gelir kaydedilir. Bandrol yaptırılması için gerekli ödenek Bakanlık bütçesine konulur.

81 inci maddesi uyarınca telif birliklerince gerçekleştirilecek bandrol satışlarından alınacak bandrol ücretleri, telif birliği tarafından yönetim giderlerinin karşılanması ve fikri mülkiyet sisteminin güçlendirilmesi amaçlarıyla kullanılır. Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar 81 inci madde uyarınca çıkarılacak Yönetmelik ile belirlenir.

Bu Kanunun 43C maddesi uyarınca kurulacak kurulda görev yapan kurul üyelerine, yılda on toplantı gününden fazla olmamak üzere her toplantı günü için iki bin (2000) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutar üzerinden toplantı ücreti Bakanlık bütçesinden ödenir.”

MADDE 38- 5846 sayılı Kanunun Ek 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“EK MADDE 8 – (1) Bir veri tabanının içeriğinin elde edilmesi, doğrulanması veya sunumuna nitelik ve/veya nicelik bakımından esaslı bir yatırım yapan veri tabanı yapımcısı, veri tabanı içeriğinin tamamının veya nitelik ve/veya nicelik bakımından önemli bir kısmının çıkarılmasına ve/veya yeniden kullanılmasına izin verme ya da yasaklama hakkına sahiptir. Veri tabanı içeriğinin elde edilmesi, doğrulanması veya sunumunun esaslı bir teknik, mali ve insan kaynağı gerektirdiği hallerde yatırımın esaslı olduğu kabul edilir. Veri tabanı yapımcısı yatırım girişimini üstlenen ve riski alan gerçek ya da tüzel kişidir.

(2) Bu Kanun kapsamında:

a) “Çıkarma” veri tabanı içeriğinin tamamının veya önemli bir kısmının herhangi bir araç ile veya herhangi bir şekilde sürekli ya da geçici olarak başka bir ortama aktarılması,

b) “Yeniden kullanma” veri tabanı içeriğinin tamamının veya önemli bir kısmının nüshaların dağıtımı, kiralanması, çevrimiçi ya da diğer iletim vasıtaları aracılığıyla herhangi bir biçimde kamunun erişimine açık hale getirilmesi

anlamına gelir.

(3) Veri tabanının ödünç verilmesi, veri tabanı içeriğinin çıkarılması veya yeniden kullanılması eylemi olarak değerlendirilemez.

(4) Veri tabanı içeriğinin esaslı olmayan bölümlerinin tekrarlanan ve sistematik bir şekilde çıkarılması ve/veya yeniden kullanılması, veri tabanından normal yaralanmaya aykırı olamaz veya veri tabanı yapımcısının meşru menfaatlerine haklı bir sebep olmaksızın zarar veremez.

(5) Eser sahibinin hakları ile bu hakların devir ve intikaline ilişkin hükümler, bu madde ile veri tabanı yapımcısına tanınan hakların niteliğine uygun düştüğü ölçüde, veri tabanı yapımcısına da kıyasen uygulanır.

(6) Bu madde ile veri tabanı yapımcısına tanınan haklar, o veri tabanının ve/veya veri tabanı içeriğinin telif hakkı ya da diğer haklarla korunabilir nitelikte olup olmadığına bakılmaksızın uygulanır. Bu madde kapsamında veri tabanlarına sağlanan koruma veri tabanı içeriği bakımından mevcut haklara halel getiremez.

(7) Herhangi bir şekilde kamunun erişimine açılmış bir veri tabanının yapımcısı, yasal kullanıcının herhangi bir amaçla veri tabanı içeriğinin nitelik ve/veya nicelik bakımından esaslı olmayan bazı kısımlarını çıkarmasını ya da yeniden kullanmasını engelleyemez. Yasal kullanıcının, veri tabanının yalnızca bir kısmını çıkarma ya da yeniden kullanma yetkisine sahip olduğu durumlarda bu fıkra sadece söz konusu kısım ile ilgili olarak geçerlidir. Bu maddenin aksini öngören her türlü sözleşme hükmü geçersizdir. Herhangi bir şekilde kamunun erişimine açılmış bir veri tabanının yasal kullanıcısı, veri tabanının normal kullanımına ters düşen ya da veri tabanı yapımcısının meşru menfaatlerine haklı bir sebep olmaksızın halel getiren eylemlerde bulunamaz.

(8) Herhangi bir şekilde kamunun erişimine açılmış bir veri tabanının yapımcısı, veri tabanının yasal kullanıcısının veri tabanı içeriğinin esaslı bir kısmını kamu güvenliği veya idari ve adli takibat amacıyla çıkarmasını ve/veya yeniden kullanmasını engelleyemez.

(9) Herhangi bir şekilde kamunun erişimine açılmış bir veri tabanının yapımcısı,  veri tabanının yasal kullanıcısının elektronik olmayan bir veri tabanı içeriğinin esaslı bir kısmını şahsi kullanım amacıyla çıkarmasını engelleyemez.

(10) Veri tabanı kopyalarının yeniden kullanımına ilişkin özel hak, veri tabanı yapımcısı tarafından veya onun izni ile satılan ve yasal dolaşıma sokulan veri tabanı kopyaları açısından tükenmiş olacaktır.

(11) Bu madde ile veri tabanı yapımcısına sağlanan haklar, veri tabanı yapımının tamamlandığı tarihten itibaren 15 yıl süreyle devam eder. Veri tabanı bu süre içinde herhangi bir şekilde kamunun erişimine açılmış ise veri tabanı yapımcısının hakları veri tabanının ilk defa kamunun erişimine açıldığı tarihten itibaren 15 yıl süreyle devam eder. Veri tabanı içeriğinde ardışık eklemeler, çıkarmalar veya değişiklikleri de içeren ve niteliksel veya niceliksel olarak yeni bir esaslı yatırım olarak görülecek niteliksel veya niceliksel olarak yapılan herhangi bir esaslı değişiklik, bu yatırımdan kaynaklanan yeni bir veri tabanı koruma süresine hak kazanır. Bu fıkra ile öngörülen koruma süresi, veri tabanının tamamlandığı veya ilk defa kamunun erişimine açıldığı günü takip eden yılın ocak ayının ilk gününden itibaren hesaplanır.”

MADDE 39- 5846 sayılı Kanunun Ek 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“1. 44 üncü madde gereğince alınması zorunlu sertifikaları almaksızın faaliyet gösteren kişiler, sertifika denetim komisyonu tarafından bir kereye mahsus olmak üzere yazılı olarak uyarılır. Bu uyarı yazısının ilgili kişiye tebliği tarihinden itibaren otuz gün içinde sertifika alınmaması halinde en büyük mahallî mülkî amir tarafından işletmenin büyüklüğüne göre bin Türk Lirasından beş bin Türk Lirasına kadar idarî para cezası verilir.”

MADDE 40– 5846 sayılı Kanunun Ek 12 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“ Bu Kanunun 81 inci maddesinde belirtilen bandrol yükümlülüğüne aykırılık teşkil eden nüsha ve yayınlara el konulması halinde, denetime fiilen katılan ve denetime ilişkin işlemleri yürüten denetim komisyonu başkan ve üyelerinden kamu görevlisi olanlara ikramiye ödenir.

Bir denetim faaliyeti çerçevesinde ödenecek ikramiyenin toplam tutarı yüz bin (100000) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutarı geçemez. Bir kişiye ödenecek ikramiyenin yıllık toplam tutarı seksen bin  (80000) gösterge rakamının memur aylık katsayısıyla çarpımı sonucu bulunacak tutarı geçemez.

İkramiye; nüsha ve yayınlar sahipsiz yakalanmışsa mahkemece verilecek olan müsadere kararını, sahipli yakalanmış ise kamu davası açılmasını takiben 1 ay içerisinde Bakanlık bütçesinin ilgili tertibi Bakanlık bütçesinin ilgili tertibinden ödenir. Ödenecek ikramiyelerden herhangi bir vergi ve kesinti yapılmaz.

Bu Kanunun 81 inci maddesinin yedinci fıkrasında belirtilen yerlerde satılan yasal nüshalara el konulması halinde ikramiye ödenmez.

Ödenecek ikramiyenin hesabında el konulan materyalin miktarı ve niteliği  dikkate alınarak belirlenecek göstergeler ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esaslar İçişleri Bakanlığı ve Maliye Bakanlığı’nın görüşü alınarak Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelik ile düzenlenir.”

MADDE 41- 01/04/1999 tarihli ve 3653 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Fikir ve Sanat Eseri Sahipleri ile Bağlantılı Hak Sahipleri Meslek Birlikleri ve Federasyonları Hakkında Tüzük ile 30.01.2003 tarih ve 25009 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 2003/5167 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı Eki Fikir ve Sanat Eseri Sahipleri ile Bağlantılı Hak Sahipleri Meslek Birlikleri Tip Statüsü, 5846 sayılı Kanun’un 42 nci madde uyarınca çıkarılacak yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte yürürlükten kalkar.”